Dahu
Wie heeft er niet van de Dahu horen praten zonder dat het ooit gezien is. Dit beest leeft echter in heel Frankrijk. In de Languedoc heet hij Tamarou en in de Vogezen Darou. Hij leeft ook in Noord-Africa en zelfs in de Verenigde Staten onder de naam Hodag.
Wie heeft er niet van de Dahu horen praten zonder dat het ooit gezien is. Dit beest leeft echter in heel Frankrijk. In de Languedoc heet hij Tamarou en in de Vogezen Darou. Hij leeft ook in Noord-Africa en zelfs in de Verenigde Staten onder de naam Hodag.
Zijn uiterlijk kan zeer varieren, van Konijn tot een groot Hert, maar één aspect springt er steeds uit : zijn poten aan één kant van zijn lichaam zijn kleiner dan die van de andere kant. Dit geeft het de mogelijkheid om zich te verplaatsen over stijle en niet stijle hellingen.
Helaas is de Dahu maar weinig in het wild gezien. Hij kan dus gerekend worden tussen andere mysterieuse dieren zoals de Yeti of het monster van Loch Ness, waarover overigens wel veel discussies over aan de hang zijn. Maar wie weet, als u zich eens in de bergen begeeft, komt u de Dahu tegen. U weet maar nooit.
Helaas is de Dahu maar weinig in het wild gezien. Hij kan dus gerekend worden tussen andere mysterieuse dieren zoals de Yeti of het monster van Loch Ness, waarover overigens wel veel discussies over aan de hang zijn. Maar wie weet, als u zich eens in de bergen begeeft, komt u de Dahu tegen. U weet maar nooit.
Wat is een Dahu ?
De Dahu is gezien zijn uiterlijk een neef van de gems en de steenbok. Echter, hij heeft de staart van een koe en sommigen zeggen dat hij de oren heeft van een Sint-Bernard (red. hond).Dit bijzondere dier blijft voor wetenschappers geheimzinnig, daar het maar zelden gezien is. Gezien de zeldzaamheid van zijn verschijningen wordt door wetenschappers de Dahu een verlegen karaktertrek toegewezen en niet zoals sommigen beweren dat de Dahu uitgestorven zou zijn of nooit op deze wereld zou zijn voorgekomen.
De Dahu is gezien zijn uiterlijk een neef van de gems en de steenbok. Echter, hij heeft de staart van een koe en sommigen zeggen dat hij de oren heeft van een Sint-Bernard (red. hond).Dit bijzondere dier blijft voor wetenschappers geheimzinnig, daar het maar zelden gezien is. Gezien de zeldzaamheid van zijn verschijningen wordt door wetenschappers de Dahu een verlegen karaktertrek toegewezen en niet zoals sommigen beweren dat de Dahu uitgestorven zou zijn of nooit op deze wereld zou zijn voorgekomen.
Het uiterlijk van de Dahu
De evolutie van de soort is zeer opvallend te noemen. Dit dier heeft zich op zeer buitengewone wijze kunnen aanpassen aan zijn omgeving, een bergachtig landschap. De Dahu leeft voordurend op de meest stijle hellingen in de bergen. Vandaar de vreemde eigenschap dat de poten aan de bergkant korter zijn dan de poten van het beest aan de dalkant van de berg.Om de top van een berg te bereiken is het dus verplicht een ronde langs de berg te maken. De gems kan door het buigen van de knieën en zijn poten van de zelfde lengte direct omhoog. Het is aldus ook niet mogelijk dat de Dahu zich omdraait, want dat zal zonder twijfel tot een val leiden.
De verschillende soorten Dahus
Er zijn verschillende soorten Dahus, onder andere het soort dat links van de berg omhoog gaat en het soort dat rechts van de berg omhoogklimt. De ene soort heeft kleinere poten aan de linkerkant van zijn lichaam. De andere soort heeft de langere poten ook aan de linkerkant van het lichaam, aan de andere kant vergeleken met de rechter poten aldus (het plaatje is wel duidelijk!).Ofwel, de Korterechtspootdahu is die klimt met de klok mee en de Kortelinkspootdahu is die tegen de klok inklimt (ik wijd niet uit over de soorten die dalen).Het is dus ook te begrijpen, na de voor en nadelen van zijn uiterlijk te hebben beschreven, dat het paren tussen de twee soorten zeer moeilijk is zonder het gevaar van een val.
Andere zeldzame soorten
Er bestaan soorten Dahu die nog opvallender eigenschappen hebben zijn dan de al besproken soorten.Van de eerste van deze ondersoort zijn de voorpoten kleiner dan die van de achterpoten. Het kan dus alleen de berg beklimmen. De tweede ondersoort heeft de achterpoten korter dan de voorpoten : de zogenaamde daaldahu.Deze twee soorten zijn zeer zeldzaam wat te begrijpen valt uit het feit dat hun bestaansrecht zeer beperkt is. In feite, kan de eerste ondersoort zo gauw de top van de berg bereikt is, niet naar beneden om zich te voeden. De andere ondersoort zal zich zonder pardon in de vallei geblokkeerd zien met alle gevaren vandien.Verder bestaan er verhalen over een hybride Dahu (zie voorbeeld hierboven), maar wetenschappers zijn het er over het algemeen eens, dat deze tussensoort een legende moet zijn. Deze Dahu zou zich immers niet kunnen verplaatsen daar elke poging tot lopen tot een val en dus de dood zou leiden.
De jacht op de Dahu
Er bestaan verschillende jachtmethodes naar gelang de regio. De methode die hier wordt gepresenteerd is de bekendste, want hij gebruikt de specificiteit van het dier zelf : de asymmetrie van zijn ledematen. Om een Dahu gevangen te nemen is er enkel een zak nodig.
Zodra het zoogdier wordt gezien, zal de eerste jager zich zo stil mogelijk achter het dier moeten verplaatsen. Vervolgens zal hij moeten fluiten. Dahu zal verrast zijn en de onfortuinelijk reflex hebben zich om te draaien. Zijn korte poten bevinden zich aldus in het ledige en het zal vallen in de richting van het dal, waar de twee jager opgesteld staat. Deze lager opgestelde jager hoeft dus slechts zijn zak te openen om de vallende Dahu te grijpen.
Nawoord
Tot dezer dagen is de Dahu nog maar weinig geobserveerd. Desondanks, leeft de Dahu in onze bergen en observeert ons. Tegen wil en dank van de ontwikkeling van toerisme en andere bezigheden in de bergen, heeft de Dahu zich kunnen aanpassen aan de veranderende wereld.
bron : http://www.ledahu.org/
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire